SOWA OPAC : Gminnej Biblioteka Publiczna w Grybowie z siedzibą w Stróżach

52796

Książka

W koszyku

oceń

Nielegalne związki / Grażyna Plebanek. - Warszawa : Wydawnictwo W.A.B. , 2010. - 325, [3] s. ; 20 cm.

Autor

Plebanek Grażyna (1967- ).

Gatunek

Powieść polska

Miłość i zdrada z punktu widzenia mężczyzny. Opowieść o uczuciu, które nie ma prawa istnieć, a zarazem analiza struktur społecznych ograniczających wolność człowieka, wikłających go w role, których nie jest w stanie wypełnić. Bruksela. Miasto władzy, wielkiej polityki i układów, miasto gdzie krzyżują się drogi wszystkich narodów kontynentu. Ona - Megi. Polska prawniczka, robiąca karierę w Komisji Europejskiej. Piękna, inteligentna kobieta, za którą mężczyźni oglądają się na ulicy, matka dwójki wspaniałych dzieci. On - Jonathan. Mąż, pisarz. Zajmuje się domem. Męski odpowiednik Anny Kareniny, rozdarty między miłością do rodziny a gwałtowną namiętnością do innej kobiety. Ta druga - Andrea. Narzeczona szefa Megi. Ambitna dziennikarka telewizyjna. Piękna, zmysłowa, uwodzicielska. Spotyka się z Jonathanem w kościołach, do których w świeckiej Brukseli nikt nie chodzi. Plebanek opowiada o zmaganiu z wymykającym się spod kontroli uczuciem, wyrzutach sumienia, lęku przed ranieniem bliskich. Bez pruderii pisze o seksie, otwarcie stawia pytania o miłość, pożądanie i wierność.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Ptaszkowa

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.162.1-3 (1 egz.)

Binczarowa

Brak informacji o dostępności: sygn. 82-3 (1 egz.)

Florynka

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 91 (1 egz.)

Recenzje:

„Momenty były?”- można zapytać tak, jak w znanych rozmowach Marian Kociniak zwracał się do Andrzeja Zaorskiego, który odpowiadał: „Masz!!! Najlepiej jak on z nią…” itd. O tym, co może być dalej, trzeba przeczytać w powieści Grażyny Plebanek.
Autorka opisuje, nie szczędząc „momentów”, romans Jonathana i Andrei. Mężczyzna jest mężem prawniczki Megi robiącej karierę w Komisji Europejskiej. Mieszkają w Brukseli, (...) mają dwójkę dzieci, którymi zajmuje się głównie Jonathan – autor trzech książek z bajkami, były dziennikarz, obecnie wykładowca kursu twórczego pisania. Andrea jest dziennikarką telewizyjną, partnerką życiową Simona Lloyda – ważnej figury w Komisji Europejskiej.
Jonathan i Andrea ukrywają swój związek, spotykają się w kościołach i parkach, a pod nieobecność Simona w mieszkaniu dziewczyny.
Zauroczenie nie mija, fascynacja seksem potęguje się, temperatura uczuć rośnie.. Mąż Megi dochodzi do wniosku, że kocha obie kobiety, czerpie energię ze stosunków z żoną i z kochanką.Megi zaczyna podejrzewać męża, ale ponieważ sama wcześniej go zdradziła, nie reaguje.
Romans kwitnie, a czytelnik poznaje też wielonarodowe środowisko pracowników Komisji Europejskiej. Uczestniczy w spotkaniach, wizytach i rewizytach organizowanych po to, by się na nich pokazać. Jeśli ktoś zostanie pominięty, to wielki afront dla niego (Megi nie zaproszono na przyjęcie do Simona i Andrei!).
Grażyna Plebanek pokazuje młodych ludzi, dla których nie jest problemem spakowanie się i wyjazd do innego kraju. Są dobrze wykształceni, znają języki, nie boją się nowych wyzwań. Małżonkowie są partnerami, nie dzielą obowiązków na kobiece i męskie. Jonathan „niedawno zrozumiał, że ma prawo do przeczuć, wrażeń, instynktów i porywów – mimo że jest mężczyzną”.
I to właśnie on – mężczyzna – jest w tej książce głównym bohaterem. Jego przeżycia i rozterki, uczucia, którymi darzy obie kobiety i swoje dzieci, są na pierwszym planie.
Ciekawym uzupełnieniem i właściwie podsumowaniem wydaje się pisana przez bohatera książka – tym razem dla dorosłych – „Psy P.” i antologia „O kochaniu” z tekstami uczestników kursu twórczego pisania.
To są zresztą bardzo ciekawe fragmenty powieści, Jonathan jako wykładowca podaje kursantom trafne wskazówki pomocne przy pierwszych próbach literackich. Mogą się przydać początkującym twórcom.
Język jest dużym walorem książki. Grażyna Plebanek bez wulgaryzmów i naukowych określeń przedstawia sceny erotyczne. Warto też poznać pozostałe powieści Plebanek, ale w nich „momentów” już nie tak wiele.